Osteochondroza klatki piersiowej występuje rzadko w praktyce klinicznej. Wcześniej rozpoznawano go głównie u osób starszych, ale obecnie jest często wykrywany u pacjentów poniżej 35 roku życia. Częściej patologia rozwija się u kobiet niż u mężczyzn. Ta choroba zwyrodnieniowo-dystroficzna jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ ciężkie objawy pojawiają się dopiero w późniejszych stadiach.
Ponadto objawy tego zaburzenia można łatwo pomylić z objawami upośledzenia czynności płuc i serca. Choroby tej nie można pozostawić bez leczenia, gdyż może ona powodować skrzywienie kręgosłupa, rozwój zespołu uporczywego bólu i innych powikłań, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość życia człowieka.
Co to jest osteochondroza klatki piersiowej?
W międzynarodowej klasyfikacji chorób ten stan patologiczny ma kod ICD-10 - M42. Osteochondroza klatki piersiowej jest znacznie mniej powszechna niż szyjki macicy lub kości krzyżowej. To nie przypadek. Ze względu na obecność sztywnej klatki piersiowej w tej części ciała, ta część kręgosłupa jest fizjologicznie mniej ruchliwa.
Okolica piersiowa zawiera więcej kręgów niż szyjny i lędźwiowy, ale w tej części kręgosłupa dyski są cieńsze. Te cechy anatomiczne przyczyniają się do zmniejszenia ruchomości tej części kręgosłupa, dzięki czemu jest ona mniej podatna na urazy.
Jednak pod wpływem wielu niekorzystnych czynników może rozwinąć się osteochondroza. Na początku istnieją oznaki uszkodzenia jednego dysku, ale w przyszłości w proces patologiczny mogą być zaangażowane inne elementy. W miarę postępu choroby dochodzi do uszkodzenia elementów kostnych oraz więzadeł i mięśni podtrzymujących kręgosłup.
Procesy degeneracyjno-dystroficzne w okolicy klatki piersiowej rosną wolniej. Często upływa wiele lat, zanim włókniste pierścienie uszkodzonych dysków zostaną tak zniszczone, że pojawią się wypukłości i przepukliny.
Ciężkie objawy kliniczne pojawiają się po krytycznym zmniejszeniu wysokości krążka międzykręgowego i uwięzieniu korzenia. Może to prowadzić nie tylko do dorsago, czyli krótkotrwałych ataków bólu w okolicy klatki piersiowej, ale także do naruszenia unerwienia narządów wewnętrznych. Znacznie trudniej jest leczyć zaciśnięte korzenie nerwowe rozciągające się w tym obszarze.
Przyczyny rozwoju
W większości przypadków problemy z kręgosłupem nie pojawiają się nagle. Choroba taka jak osteochondroza nie jest pod tym względem wyjątkiem. Ta patologia, wpływająca na krążki międzykręgowe, jest wynikiem długotrwałych procesów degeneracyjno-dystroficznych. W większości przypadków nie można dokładnie określić, co spowodowało rozwój choroby. Czynniki, które mogą wywołać pojawienie się osteochondrozy kręgosłupa piersiowego, obejmują:
- wrodzone lub nabyte deformacje kręgosłupa;
- nadwaga;
- przeciążenie kręgosłupa podczas ciąży;
- choroby zakaźne;
- hipotermia;
- zaburzenia metaboliczne;
- zaburzenia hormonalne;
- przewlekły stres;
- złe nawyki;
- choroby tkanki łącznej;
- zmiany dysplastyczne;
- zaburzenia postawy;
- niezdrowa dieta;
- urazy.
Odtrenowanie negatywnie wpływa na stan kręgosłupa. Osoby prowadzące siedzący tryb życia częściej cierpią na osteochondrozę klatki piersiowej. Ponadto zaburzenie to przyczynia się do pojawienia się zmian związanych z wiekiem i spowolnienia metabolizmu, które obserwuje się u pacjentów powyżej 55 roku życia.
Predyspozycje genetyczne mogą być czynnikiem mogącym prowokować rozwój patologii. Geny, które stwarzają warunki do pojawienia się osteochondrozy piersi, nie zostały jeszcze zidentyfikowane, ale u osób z rodzinną historią przypadków tej choroby jest ona częściej diagnozowana.
Objawy i oznaki
Klinika tego patologicznego stanu zależy od stopnia zaniedbania procesu, stopnia, na jakim doszło do uszkodzenia krążka międzykręgowego, oraz wieku pacjenta. We wczesnych stadiach rozwoju nie ma określonych objawów, ale ogólne objawy mogą występować okresowo. Często w początkowych fazach rozwoju choroba objawia się dopiero wraz z nadejściem chłodu lub po fizycznym przeciążeniu. Początkowe objawy rozwoju osteochondrozy w okolicy klatki piersiowej obejmują:
- szybka męczliwość;
- bóle pleców i ucisk;
- skurcze mięśni;
- zimne kończyny.
Wraz z postępem choroby stan pacjenta się pogarsza. Pojawiają się bóle w klatce piersiowej. Szczególnie często występują na tle długotrwałego przebywania w jednej pozycji lub przy gwałtownych ruchach. Ponadto podczas podnoszenia ciężarów może pojawić się silny zespół bólowy. Obracanie tułowia może powodować zwiększony ból. Na obecność osteochondrozy wskazuje również występowanie tępego bólu w okolicy łopatek.
Często osteochondrozie okolicy klatki piersiowej towarzyszy pojawienie się nieprawidłowego zgięcia. W ciężkich przypadkach u pacjenta może pojawić się garb. Ponadto choroba ta może wywoływać ból podczas głębokich oddechów i wydechu.
Ucisk korzeni nerwowych często powoduje uczucie drętwienia kończyn górnych i skóry górnej części ciała. Z powodu naruszenia unerwienia i krążenia krwi na skórze pojawia się uczucie gęsiej skórki. Stopy i dłonie są zawsze zimne. Może występować upośledzenie czucia w kończynach. W zaawansowanych przypadkach choroba ta może prowadzić do pojawienia się objawów uszkodzenia innych narządów w wyniku naruszenia ich unerwienia. W ostatnich etapach procesu mogą pojawić się następujące elementy:
- nerwoból międzyżebrowy;
- zaburzenia stolca;
- wzdęcia;
- zgaga i nudności;
- swędzenie i pieczenie stóp;
- naruszenia układu rozrodczego;
- ataki astmy.
Wraz z postępem patologii spada zdolność do pracy. Aktywność fizyczna jest zminimalizowana. W przyszłości to zaburzenie może stworzyć warunki wstępne do rozwoju poważnych powikłań. Zwiększa się ryzyko patologicznych złamań. Skrzywienie kręgosłupa prowadzi do ucisku narządów znajdujących się w klatce piersiowej.
Przy niekorzystnym przebiegu choroba postępuje z uszkodzeniem mięśnia sercowego i spadkiem objętości płuc. Najczęściej takim poważnym powikłaniom towarzyszy powszechna osteochondroza, w której jednocześnie dotkniętych jest kilka krążków międzykręgowych.
Stopnie osteochondrozy klatki piersiowej
Istniejąca klasyfikacja dzieli rozwój tego stanu patologicznego na 4 stopnie. Każdy z nich charakteryzuje się obecnością szeregu zmian w budowie krążków międzykręgowych, kręgów i innych elementów tworzących tę część kręgosłupa.
Pierwszy stopień
Na pierwszym stopniu patologii nie ma wyraźnych objawów klinicznych, ale konkretne zmiany w strukturze krążków międzykręgowych można już ujawnić dzięki kompleksowej diagnozie. Włóknisty pierścień, który otrzymuje mniej wilgoci i składników odżywczych, stopniowo traci swoją elastyczność. Na tkankach często tworzą się mikropęknięcia, do których wyciskane jest jądro miażdżyste. Możliwe jest przemieszczenie krążków do kanału kręgowego. Powstają wypukłości. Nie ma śladów pęknięcia pierścienia włóknistego.
Drugi stopień
Wraz z przejściem choroby do drugiego stopnia obserwuje się pierwsze objawy kliniczne. Okresowo pacjenci odczuwają ból i inne objawy neurologiczne. Podczas przeprowadzania określonej diagnozy można wykryć oznaki zmniejszenia elastyczności tkanek tworzących pierścień włóknisty. Chrząstka staje się bardzo cieńsza, co prowadzi do zwiększonego ryzyka przepuklin. Następuje obniżenie wysokości krążków międzykręgowych, dzięki czemu struktury kręgosłupa uzyskują nieprawidłową ruchliwość.
Trzeci stopień
W trzecim etapie zmiany w strukturze dysku stają się tak wyraźne, że pojawiają się pierwsze oznaki kifozy lub skoliozy. Często na tym etapie procesu uszkodzony pierścień włóknisty pęka. Zjawisku temu towarzyszy wyjście jądra miażdżystego poza dysk. Rozwijająca się przepuklina, w zależności od kierunku wypukłości, może uciskać korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy. Występuje silny ból i zaburzenia neurologiczne. Zwiększa się ruchomość kręgosłupa, co stwarza warunki do kontuzji i złamań.
Czwarty stopień
Wraz z przejściem patologii do czwartego stopnia rozwoju, struktura krążków międzykręgowych zostaje tak zaburzona, że przestają one pełnić funkcję amortyzacyjną. Pierścień włóknisty i jądro miażdżyste tracą elastyczność. Te elementy zaczynają kostnieć. Z powodu naruszenia funkcji amortyzacji dysków cierpią kręgi, które przenoszą zbyt duże obciążenie.
Na krawędziach kręgów sąsiadujących z uszkodzonym dyskiem osteofity, czyli narośla kostne, zaczynają szybko rosnąć. Okoliczne więzadła biorą udział w procesie patologicznym. Tracą elastyczność i nie wspierają już prawidłowo kręgosłupa. Ponadto na tym etapie rozwoju procesu patologicznego praca aparatu mięśniowego jest zakłócona.
Dokonywanie diagnozy
Gdy pojawiają się oznaki rozwoju tego schorzenia, pacjent wymaga konsultacji z neurologiem i ortopedą. Najpierw lekarz przeprowadza badanie zewnętrzne i zbiera wywiad. Testy laboratoryjne często przepisywane w diagnostyce tej choroby obejmują badania krwi i moczu. Wykonuje się zdjęcia rentgenowskie w celu uzyskania informacji o obecności wad w strukturze kręgosłupa. Te badania ujawniają:
- obniżenie wysokości dysku;
- postrzępione krawędzie elementów;
- przepuklina;
- zmiana trzonów kręgów;
- tworząc osteofity i tak dalej.
W celu wyjaśnienia defektów w strukturze płyty przydzielana jest dyskografia. Badanie to pozwala zidentyfikować nierównomierne kontury jądra miażdżystego, ocenić stopień zniszczenia krążka i zmniejszenie gęstości tkanki. CT i MRI są często wykonywane w celu lepszej wizualizacji. Biorąc pod uwagę, że kliniczne objawy osteochondrozy klatki piersiowej są podobne do objawów choroby niedokrwiennej serca, często zaleca się elektrokardiografię w celu różnicowania tych stanów.
Opcje leczenia
Ten stan patologiczny wymaga kompleksowego leczenia. Przede wszystkim pacjenci są wybranymi lekami, które pomagają wyeliminować objawy objawowe i poprawić odżywianie krążków międzykręgowych. Leczenie farmakologiczne powinno być uzupełnione fizjoterapią i terapią ruchową. Jako dodatek możesz użyć środków ludowej. Ponadto zaleca się przestrzeganie określonej diety.
Leki
W przypadku silnego zespołu bólowego pacjentowi zaleca się trzymanie się łóżka. Zmniejszy to intensywność bólu. Aby wyeliminować dyskomfort, często przepisuje się leki przeciwbólowe i NLPZ. Jeśli zespół bólowy objawia się zbyt intensywnie, mogą być wymagane blokady. Często glikokortykosteroidy są przepisywane w celu wyeliminowania bólu w tej chorobie.
Chondroprotektory są przepisywane w celu poprawienia odżywienia i nasycenia wodą krążków międzykręgowych. W niektórych przypadkach na krótkich kursach przepisuje się leki przeciwskurczowe i zwiotczające mięśnie. Leki te pomagają złagodzić skurcze mięśni. W razie potrzeby przepisywane są leki moczopędne w celu wyeliminowania obrzęku tkanek miękkich. Aby poprawić stan zakończeń nerwowych poddanych kompresji, pacjent potrzebuje witamin z grupy B.
Fizjoterapia i masaż
Ćwiczenia terapeutyczne i masaż są najważniejszymi składnikami leczenia osteochondrozy, ale można je stosować dopiero po lekowym stłumieniu objawów. Odpowiednio dobrane ćwiczenia pomagają poprawić wentylację płuc i wzmocnić gorset mięśniowy wspierający kręgosłup.
Przede wszystkim wszystkich niezbędnych ćwiczeń należy się nauczyć pod okiem instruktora terapii ruchowej. W przyszłości pacjent może wykonywać ćwiczenia w domu. Osobom z tym schorzeniem można zalecić udział w zajęciach na basenie.
Masaż pomaga wyeliminować hipertoniczność mięśni i poprawia odżywienie tkanek miękkich. Aby procedury nie zaszkodziły, musi je przeprowadzić specjalista. W większości przypadków wykonywany jest masaż klasyczny, który polega na sukcesywnym rozcieraniu, wygładzaniu i uszczypywaniu problematycznego miejsca. Masaż akupresury i segmentowy mogą być bardzo korzystne. Techniki te obejmują wpływ na punkty bólu. Pomagają poprawić krążenie krwi i drenaż limfatyczny. W większości przypadków wystarczy, aby pacjenci wykonali zabiegi 2-3 razy w tygodniu.
Akupunktura
Ta metoda polega na umieszczaniu igieł w obszarach ciała pacjenta. Ta metoda pozwala szybko wyeliminować skurcze mięśni i ból. Zabiegi akupunktury powinny być wykonywane przez profesjonalistę w tej sprawie. Jeśli zrobi to specjalista, procedura będzie prawie bezbolesna. Akupunktura jest przeciwwskazana dla osób cierpiących na choroby onkologiczne, zaburzenia psychiczne. Nie zaleca się stosowania tej metody leczenia osteochondrozy w przypadku ciężkich procesów zapalnych.
Terapia manualna
Terapia manualna pomaga przywrócić prawidłowe anatomiczne położenie kręgów. Ponadto metoda ta pomaga zmniejszyć intensywność bólu i skurczów mięśni. Ten efekt pomaga przywrócić aparat więzadłowy. Takie procedury mogą spowolnić rozwój tego stanu patologicznego. Czas trwania terapii manualnej dobierany jest indywidualnie dla pacjenta.
Technika relaksacji postizometrycznej
Zabiegi poizometrycznej relaksacji to specjalna technika polegająca na napinaniu wszystkich mięśni otaczających kręgosłup, a następnie ich rozluźnianiu.
Ćwiczenia takie należy wykonywać pod okiem specjalisty, który potrafi ocenić poprawność ruchu oraz stopień nasilenia napięcia mięśniowego. Ta metoda pozwala szybko wyeliminować ból i przywrócić normalną funkcję mięśni i więzadeł.
Środki ludowe
Nie można leczyć osteochondrozy tylko środkami ludowymi, ponieważ takie podejście może spowodować pogorszenie przebiegu choroby. Najlepiej jest stosować różne preparaty na bazie ziół i innych naturalnych składników jako uzupełnienie tradycyjnych terapii. Powinieneś uzyskać zalecenie lekarza dotyczące stosowności stosowania tego lub innego środka ludowego, zanim zaczniesz go używać.
Korzeń selera
Uważa się, że odpowiednio ugotowany korzeń selera pomaga nasycać chrząstki substancjami odżywczymi i wodą. Aby przygotować to lekarstwo, 1 korzeń należy dokładnie posiekać i zalać 1 litrem wrzącej wody. Musisz nalegać na kompozycję przez co najmniej 8 godzin. Po tym czasie musisz odcedzić produkt i wziąć 1 łyżeczkę. 3 razy dziennie przed posiłkami.
Korzeń słonecznika
W leczeniu osteochondrozy kręgosłupa szyjnego często stosuje się wywar z korzenia słonecznika. Aby przygotować ten produkt, potrzebujesz około 1 szklanki posiekanego składnika roślinnego, wlej 3 litry wody. Mieszankę należy gotować przez 3-5 minut. Następnie środek należy schłodzić i przyjmować w postaci herbaty przez kilka dni. Aby poprawić smak napoju, można do niego dodać miód. Resztę produktu leczniczego lepiej przechowywać w termosie.
Maść do domu
Do wcierania osteochondrozy można użyć prostej domowej maści. Aby przygotować ten produkt, musisz rozpuścić około 150 g słoniny w łaźni wodnej. Następnie należy wprowadzić do niego 2 łyżki. l. wosk naturalny.
Kompozycję należy gotować przez co najmniej 20 minut. Następnie do podgrzanej mieszaniny należy dodać 1 łyżkę. l. olej jodłowy. Produkt należy gotować przez kolejne 20 minut. Na koniec 2-3 minuty przed wyjęciem pojemnika z ognia do mieszaniny wprowadza się 1 łyżkę. l. amoniak. Gotową kompozycję należy rozprowadzić w słoikach. Przechowuj domowej roboty maść w lodówce.
Odżywianie przy osteochondrozie klatki piersiowej
Pacjenci cierpiący na osteochondrozę okolicy klatki piersiowej wymagają zbilansowanej diety. Do diety należy wprowadzić wystarczającą ilość pokarmu bogatego w białko. Wskazane jest regularne spożywanie potraw zawierających dużą ilość chondroityny, w tym galarety z ryb, galaretki itp. Konieczne jest wprowadzenie do diety sfermentowanych produktów mlecznych, warzyw i owoców. Naczynia należy gotować na parze lub piec. Należy unikać tłustych i smażonych potraw. Wskazane jest, aby przyjmować jedzenie w małych porcjach, ale często. Pozwoli to uniknąć przejadania się.
Pogorszenie: co robić?
W ostrym okresie przebiegu choroby pożądane jest ograniczenie aktywności do minimum. Jeśli to możliwe, należy unikać pozycji, w których nasila się zespół bólowy. Pierwsza pomoc w zaostrzeniu osteochondrozy polega na stosowaniu leków zmniejszających nasilenie obrzęku, stanu zapalnego i bólu. Pacjentowi zaleca się odpoczynek w łóżku. W tym okresie wskazane jest przestrzeganie delikatnej diety. Dopiero po wyeliminowaniu objawów można rozpocząć terapię ruchową i fizjoterapię.
Prognoza
Teraz tę chorobę można wyleczyć tylko we wczesnych stadiach rozwoju. W przypadku późnej diagnozy terapia ma na celu wyeliminowanie objawów i poprawę ruchomości kręgosłupa. W niektórych przypadkach wymagane jest leczenie chirurgiczne. Dzięki zintegrowanemu podejściu do terapii osoba cierpiąca na tę patologię może prowadzić pełnoprawny tryb życia bez odczuwania bólu i innych zaburzeń neurologicznych.
Zapobieganie
Aby zapobiec rozwojowi tego stanu patologicznego, zaleca się unikanie nagłego podnoszenia ciężarów. Zawsze należy ubrać się odpowiednio do pogody, unikając hipotermii. Ponadto, aby zapobiec osteochondrozie, należy walczyć z hipodynamią i monitorować postawę. W ramach zapobiegania tej patologii zaleca się prawidłowe odżywianie i uważne monitorowanie wagi.